Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Gojnik- bułgarski cud

Gojnik- bułgarski cud

Właściwości gojnika czynią go rośliną z pierwszej dziesiątki europejskich ziół leczniczych, ale napar z niego ma też dobry smak, wyraźny kolor i zapach. Na Uniwersytecie Otto von Guericke w Magdeburgu, profesor neurologii, Jens Pahnke, ujawnił, że herbata górska-gojnik zmniejsza uszkodzenia mózgu o blisko 80% u pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera.


Właściwości:

– gojnik ma działanie przeciwzapalne, antybakteryjne oraz wzmacniające,

– zawiera taniny, olejki eteryczne i jest naturalnym przeciwutleniaczem,

– stanowi bogate źródło żelaza,

– działa wzmacniająco i ma pozytywny wpływ na samopoczucie,

– jest bogatym źródłem składników mineralnych takich jak cynk, sód, magnez, miedź, kobalt,

– wspomaga układ krążenia,

– wzmacnia układ odpornościowy,

-wspomaga organizm w pozbywaniu się nagromadzonych toksyn,

– w naturalny sposób reguluje ciśnienie krwi oraz temperaturę ciała,

– pomaga w walce ze zmęczeniem i niedokrwistością,

– uznawany jest także za skuteczny afrodyzjak dlatego nazywany jest w niektórych regionach “bułgarską viagrą”

- według różnych źródeł działa pomocnie w chorobach nerek, zaburzeniach czynności wątroby, chorobach układu oddechowego,

– według niemieckiego biologa molekularnego oraz lekarza z kliniki Neurologicznej Uniwersytetu w Magdeburgu prof. Jehnsa Panke podnosi on wydajność mentalną mózgu oraz hamuje stany zapalne, ma też istotny wpływ na usuwanie złogów białkowych w mózgu, które są głównym sprawcą demencji starczej oraz choroby Alzheimera.

Nazwa Sideritis czyli “Ironwort” wywodzi się z greckiego określenia słowa żelazo – σίδηρος (SEE-thee-ros) ponieważ Gojnik uznano za niezwykle pomocny środek na tzw. “rany z broni z żelaza” czyli rany odnoszone podczas wielu wojen w czasach starożytnych. Roślina gojnik (sideritis scardica) występuję w naturze w regionie Bałkanów, Turcji, Morza Śródziemnego oraz półwyspu Iberyskiego. Ten endemiczny gatunek znany jest i ceniony od wieków ze względu na swoje lecznicze właściwości a także walory smakowe.

Naturalnym środowiskiem gojnika są dziewicze tereny górskie powyżej 1000m n.p.m. tam gdzie spotkać można jeszcze rzadkie zioła z dala od ludzkiej cywilizacji i zanieczyszczeń. W każdym regionie Gojnik doczekał się różnych nazw i tak np jest to: herbata górska (mountain tea), herbata pasterza (Shepherd’s Tea), ponieważ greccy pasterze używali jej do robienia naparów podczas wypasu owiec wysoko w górach. Z kolei na Krecie wspólną nazwą dla wywaru z gojnika jest nazwa “malotira” (μαλοτήρα - czytaj mah-loh-TEER-rah). Nazwa ta wywodzi się z włoskiego: “mal” oznacza dolegliwość, choroby, podczas gdy “tirare” oznacza ciągnąć, wyciągać. Jak można się domyśleć Malotira “wyciąga chorobę”.

W innej części Grecji będzie to “Herbata Olimpijska” i “Herbata Parnasowa”- odzwierciedlając nazwę góry, gdzie rośnie.

Wybiny grecki lekarz, botanik i farmakolog Pedanios Dioskurydes żyjący w czasach cesarza Nerona doradzał picie naparu z gojnika żołnierzom powracającym z wojen jako remedium odmładzające, pozwalające na szybszą regenerację sił.

Czym kierować się podczas kupna gojnika?

Z pewnością podczas zakupów warto zwrócić uwagę na postać Gojnika. Gojnik powinien mieć formę całych kwiatków lub kwiatków wraz z łodyżkami. Na pewno nie powinien być mielony. Najbardziej wartościowe bowiem są właśnie szczyty roślin-tzw “kwiatki” lub “kwiatki wraz z łodyżkami”, które zawierają najwięcej substancji aktywnych oraz olejków eterycznych (fot2 i fot3). Uwalniają się one podczas parzenia nadając jednocześnie naparowi żółto-zielony kolor. Dlatego też nie polecamy pociętego suszu, gdyż wtedy znacznie trudniej ocenić czy jest to właściwa część rośliny oraz jak przebiegał jej proces suszenia.

Jak przygotować?

Zaparzanie herbaty górskiej jest bardzo proste. Wystarczy wrzucić do szklanki jedną lub dwie gałązki (kwiatki) i zalać całość wrzątkiem. Herbatę górską najlepiej parzyć przez czas 3-5 minut pod przykryciem. Podczas sezonowych alergii i przeziębień, szczególnie w okresie zimowym warto zaparzać trochę dłużej niż 3 minuty tak aby olejki eteryczne sideritis scardica odpowiednio nasyciły przygotowywany napar.

Warto poeksperymentować z ilością zaparzanego gojnika tak żeby uzyskać jak najbardziej odpowiadający nam w smaku napar. Chociaż według mnie jedna gałązka na szklankę wystarcza w zupełności.

W przypadku zaparzania w większym naczyniu będą to odpowiednio 4-5 gałązek na litr wrzącej wody

Do naparu można dodać odrobinę mięty, świeżego imbiru, plasterek cytryny, miodu czy melasy z karobu.

Źródło: http://gojnik.pl/

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…