Uważność
Obecnie żyjemy w świecie, gdzie jesteśmy nasyceni technologią, jesteśmy bombardowani przez zbyt wiele bodźców zewnętrznych. Komputery i laptopy, telefony komórkowe, smartfony, inteligentne telefony jak i nie inteligentne, Internet, Bluetooth, odtwarzacz Blu-ray, wiadomości tekstowe, Twitter, gry wideo, iPad, fb,itd. Nawet nasze samochody i wyposażenie gospodarstwa domowego spiskują, by rozpraszać technologią naszą uwagę. Ale czy cały ten ruch umysłowy sprawia, że jesteśmy bardziej świadomi? Czy ktoś naprawdę wie, co to znaczy być świadomym? Poza praktyką buddyjską czy praktyką ze wschodu, ktoś nawet rozważy lub oceni uważność?
Można powiedzieć, że uwaga jest stanem całkowitego zaangażowania na tym „co jest” w chwili obecnej. W naszym współczesnym świecie, jest to tak powszechne doświadczenie jak wygrać los na loterii. Zamiast tego, obecnie, normalnym jest chodzić po ulicach, pisząc wiadomość tekstową, będąc nieświadomym czegokolwiek innego z wyjątkiem klawiatury. Przejechanie na czerwonym świetle lub nie włączanie kierunkowskazu,zaabsorbowanie rozmową przez telefon komórkowy, zapominanie o bliskich lub o uroczystościach rodzinnych dla uzależnienia od gier wideo lub niemocy przełamania nawyku oglądania w każdej minucie co odpowiedzieli lub co zostało zaktualizowane na facebooku.
Uważność, natomiast jest zdawaniem sobie sprawy z tego, co się dzieje wewnętrznie: poczuć nasze ciało kontaktując się z krzesłem lub naszymi stopami dotykającymi podłoża, poczuć temperaturę powietrza na skórze. Obejmuje ona również uwagę skierowaną na zewnątrz: słuchać dźwięków i odgłosów wokół nas, czy szumu wiatru, dzwonu kościoła zza okna, dźwięk szczekającego psa idącego ulicą, lub dźwięk klimatyzacji. To jest mieć świadomość światła podarowanego nam, dzięki promieniom słońca wpadającym przez okno rano lub słaby błysk światła fluorescencyjnego sufitu biura. Być świadomym, jest integracją wszystkich tych informacji w jednym ujednoliconym narządzie zmysłowym, miękkie podejście, które pozwala nam być w pełni świadomym obecnej chwili, a nie, że tylko reaktywuje pewną określoną część umysłu.
Innymi słowami, bycie świadomym jest relacją z zebranych informacji przez narządy zmysłów w sposób, który zwiększa doświadczenie z tym „co jest”, z drugiej strony fragmentaryczne informacje z jednego z narządów zmysłu, rozproszenia i zwężenie naszej świadomości do małego punktu. Tak jak byśmy brali pigułkę na zwiększenie lub zmniejszanie naszego rozmiaru, jedna forma świadomości czyni nas wielkimi, rozwija nas , inna czyni nas małymi, ogranicza i automatyzuje.
Uważność pozwala w dużej mierze umysłowi na reorganizację i opróżnienie się , podobnie jak post może pomóc organizmowi w czyszczeniu i uwalnianiu toksyn, i to jest celem medytacji i głębokie terapie relaksacyjne. Są tylko tryby dostępu do tych spraw, które prawie wszyscy mamy magazynowane w umyśle. Szczególnie w czasie choroby lub bólu emocjonalnego, jest to bardzo przydatne. Kiedy ćwiczymy uważność, jesteśmy w stanie zmniejszyć ból do rzeczywistości, z chwili na chwilę. I już nie próbujemy dowiadywać się, jak będziemy żyć z tym całym niesamowitym cierpieniem do końca naszegmochi1o życia. Nie staramy się rozwiązać wszystkich problemów przeszłości w ciągu jednej sekundy. Jesteśmy TU i TERAZ. Żyjemy z bólem chwilę w czasie, i to samo w sobie wyzwoli nas byśmy lepiej zarządzali lękiem. To samo jest z samotnością, zamartwianiem się lub depresją. Poprzez skupienie świadomości bycia obecnym w tym „co jest”, powstaje przestrzeń do przetwarzania, trawienia i uwalniania stresu emocjonalnego. Praktyka uważności zapewnia uwalnianie bycia świadkiem ruchu siły, które rzucają nam wyzwanie, nie identyfikując się z nimi osobiście.
Innym ciekawym aspektem uważności, jest jej ulotny potencjał; rzadko jesteśmy tu i teraz. Chociaż życie daje nam jeden dzień na raz, jedną minutę, jedną sekundę, jedną chwilę na raz, większość z nas doświadcza uwagi jako kontinuum w czasie. W jednej chwili myślimy o ewentualnym przyszłym czasie i w mgnieniu oka przeżywamy i przeglądamy zdarzenia z przeszłości.Wtedy szybciej niż prędkość myśli, jesteśmy ponownie wyobrażając sobie coś w przyszłości, która może lub nie może się zdarzyć. Uważnośc projektuje i cofa się tak łatwo, jak wiatr zmienia kierunek niespodziewanie. Uważność jest praktyką przywracania skupienia w byciu tu i teraz z większą spójnością i łatwością, opiera się w chwili obecnej bez porządku dziennego. Jest to czysta świadomość bez tyranii intelektu.
Chcesz być lepszym słuchaczem by naprawdę umieć słuchać tych wokół ciebie, zamiast być zawsze zaniepokojonym tym, co powiesz teraz? Traktuj go z uważnością. Pozwól by twoja uwaga zatrzymała uwaznosc3się, bez wymuszania zbyt dużego w momencie, gdy ktoś inny mówi. Nawet jeśli trzymasz głęboką uwagę na swoim ciele i dźwiękach wokół ciebie, nie wywieraj głównego nacisku na wewnętrznym rozkwicie, który zaznaczałby prawdziwie słuchać kogoś. Ten głos, który mówi do ciebie tylko dzieje się w chwili obecnej, nie w przeszłości lub w przyszłości, tylko tu i teraz. Uważność jest formą poświęcenia wykorzystania obecnej chwili i „być tu i teraz” jest zawsze bramą do połączenia się.
Dlatego musimy używać ostrożnie oraz dobrze wykonywać nasze rozeznanie względem technologicznych „zabawek”, które są w naszym zasięgu, jeśli nie chcemy stać się grupą zombies, chodząc wszędzie w półśnie, zabawiani na odległość, z głosami i rzeczywistościami, który oddalają nas od uważności i sprawiają, że tracimy kontakt z najbliższymi, z „tu i teraz”, który jest niepowtarzalny, jedyny i dojrzewał, by zakotwiczyć się w TYM KIM JESTEŚMY.
Uważność wymaga serca i ducha chętnych. Nie ma skrótów w tej praktyce, nie ma znaczenia zaawansowanie w osiągnięciach technologicznych, ludzkość musi wrócić do uważności, by przekształcić się w ŚWIADOME.
Nie możemy oczekiwać, żeby inny zmienił się, każdy musi być zmianą , którą chce zobaczyć przejawianą i wnosić wkład do tej boskiej matrycy w którym mamy JAŹŃ, to co chcemy, by rozkwitała zbiorowo. Zapraszam do przyłączenia się do bardziej świadomego życia.
Aguila Mirko
Komentarze