Co to jest kombucha (kombucza)?
Legendy mówią, że to eliksir długowieczności starożytnych spożywany przez tysiące lat przez ludzi na całym świecie.
Technicznie rzecz ujmując, jest to fermentowany napój zdrowotny wyprodukowany z pożywki herbaty i cukru, do którego dodawana jest kultura bakterii nazywana SCOBY – Symbiotic Cultures of Bacteria and Yeasts – Symbiotyczna Kultura (Hodowla) Bakterii i Drożdży.
Kombucha tak naprawdę nie jest grzybem, składa się z bakterii i specjalnej kultury drożdży, współistniejących ze sobą w związku symbiotycznym. Taka kolonia bakterii przybiera postać galaretowatej formy ( SCOBY – Symbiotic Cultures of Bacteria and Yeasts). Swoim kształtem dopasowuje się do kształtu naczynia, w którym jest hodowana.
Drożdże i bakterie probiotyczne wchodzące w skład kombuchy: Acetobacter, Saccharomyces, Brettanomyces, Lactobacillus, Pediococcus, Gluconacetobacter Kombuchae, Zygosaccharomyces Kombuchaensis.
Nie można z całą pewnością określić pochodzenia kombuczy, wiadomo, że jest ona stosowana od przeszło 2000 lat przez Chińczyków, Japończyków, Koreańczyków i Rosjan. Nazwa KOMBUCHA pochodzi najprawdopodobniej od japońskiego słowa „kombu” – oznaczającego brązową algę oraz „cha” – oznaczającego herbatę.
Kombucha była znana w Europie już od dawna ale w latach dwudziestych i trzydziestych naszego stulecia zniknęła ona zupełnie podczas II wojny światowej. Spowodowane to było brakiem cukru i herbaty. W latach sześćdziesiątych kombuczę ponownie przywieziono do Niemiec i Austrii z Europy Wschodniej. W latach siedemdziesiątych wróciła do łask a w Niemczech prowadzono sporo badań nad efektami wywaru z kombuczy. Kiedy pojawiła się Coca-Cole i inne podobne napoje gazowane to kombucha została zepchnięta na bo i zapomniana.
Inne nazwy pod jakimi występuje kombucha (kombucza): Szampan życia, Japoński grzyb, Chiński grzyb, Cudowny grzyb, Dar życia, Boska Tsche, Grzyb indyjskiego wina, Indyjski grzyb, Japoński fungus, Japońska gąbka, Eliksir z Kombuczy, Grzyb herbaty kombuczy, Magiczny grzyb, Mandżurski eliksir, Mandżurska herbata, Grzyb czerwonej herbaty, Rosyjski ocet herbaciany, Rosyjski kwiat, Rosyjski grzyb, Herbaciany grzyb, Piwo herbaciane, Herbaciany kwas, Herbaciane wino.
Pastor Weidinger tak pisze o kombuczy:
Herbata z kombuczy jest starożytnym napojem pochodzącym z oceanu. Przez trzy lata byłem misjonarzem na Tajwanie. Ten południowo-wschodni region wybrzeża ma subtropikalny klimat i przedłużony okres wegetacji, co stanowi idealne warunki dla uprawy herbaty, którą uprawia się tutaj na dużą skalę. Prowincja ta uznawana jest za miejsce narodzin herbaty, po łac.: „thea”. Pierwotna nazwa nadana napojowi pochodzącemu z tych liści brzmiała: „tu” lub „tschuan”, dzisiaj nazywa się „ch ‚a” (cza). W prowincji Fuiken wciąż jednak nazywa się go „t ‚e”. Dało mi to lepsze pojęcie o pochodzeniu słowa herbata – ang. „tea”. K’un-pu-ch’a, herbata jak wino…
Moje obowiązki misyjne obligowały mnie również do podróży na wyspy Quemoi i Matsu, które usytuowane są bliżej lądu i prowincji Fukien. Przy każdej wizycie byłem pod wrażeniem napoju, jaki mi tam serwowano, miał on słodko-kwaśny smak i był bardzo orzeźwiający w gorącym klimacie. Czy było to wino, które smakowało jak wyśmienita herbata, czy herbata, która smakowała jak wino?
Co więcej, po wypiciu tego napoju czułem się nie tylko silniejszy, chociaż po długim marszu, ale i zdrowszy. Działanie odbiło się zwłaszcza na moim metabolizmie, co było ważne w tak gorącym klimacie, a także pozwoliło mi poczuć się zrelaksowanym. Kiedy zapytałem, co to jest, otrzymałem odpowiedź, że jest to: k’un-pu-‚ch’a. Byłem zdziwiony; „herbata pochodząca z życia oceanu?”. Już w czasach dynastii Tsin, około 221 roku p.n.e., był on znany i szanowany jako napój o właściwościach magicznych, pozwalający ludziom żyć wiecznie. Herbata ta miała wiele nazw, a jedną z najpopularniejszych była „boska tsche”. Herbata ta była używana jako lek na chroniczną niestrawność. Ludzie opowiadali też o koreańskim lekarzu Kombu, który w roku 414 przepisał ten napój cesarzowi Japonii jako środek na wiele jego schorzeń. „Boska tsche” przywędrowała z Chin, poprzez Koreę do Japonii, gdzie otrzymała nazwę „Kombu Tsche”.
Kombucha NIE jest panaceum i lekarstwem na na wszystko!
Kombucha tak naprawdę niczego nie leczy. Organizm każdego z nas ma olbrzymie możliwości regeneracji i samoleczenia. Jednak codziennie jesteśmy otoczeni i narażenie na działanie toksyn i trucizn w powietrzu, pożywieniu, wodzie, kosmetykach, „lekarstwach”, itp. Powoduje to osłabienie naszego układu immunologicznego.
Działanie kombuczy jest takie „cudowne” ponieważ pomaga ona naszemu organizmowi powrócić do równowagi i odbudować naturalny układ odpornościowy. Kombucha dostarcza naszemu organizmowi małe porcje niektórych kwasówi enzymów, które są kluczowe dla funkcjonowania organizmu, a których często mu brakuje. Dzięki takiej pomocy organizm może działać wydajniej i leczyć się sam w sposób naturalny.
Kombucha ma działanie adaptogenne co oznacza, że przywraca równowagę w organizmie i chroni go przed stresogennymi czynnikami w środowisku. Tak więc, w zależności od tego, co konkretnie potrzebuje Twój organizm, kombucha działa w taki sposób aby przywrócić go do równowagi. Na przykład jedni, pijąc kombuchę, mogą schudnąć a inni przybiorą na wadze.
Czy działanie kombucha ma efekty uboczne?
Możesz sobie zadać pytanie czy picie kombuczy spowoduje u Ciebie skutki uboczne. Na co dzień większość z nas spożywa bardzo mało (albo wcale) sfermentowanych pokarmów dlatego uzasadniona wydaje się obawa, że zmiana diety wywoła zmiany (pozytywne i negatywne). Dobrą wiadomością jest to, że ci którzy piją kombuchę mówią, że negatywne skutkikombuchy (których tylko niewielki procent z nich doświadcza) są tymczasowe, podczas gdy korzyści z picia kombuchy zwiększają się z czasem i są zauważalne przez niemal każdego.
Biegunki, zaparcia, wzdęcia, bóle głowy to są efekty uboczne jakich możesz się spodziewać. Jeśli tak będzie to sktutki będą jedynie tymczasowe i po kilku dniach wszystko powinno wrócić do normy a Ty zaczniesz odczuwać dobroczynne skutki działania kombuchy. Jeśli jednak poczujesz się bardzo źle to odstaw napój na 2-3 a potem zacznij go pić ponownie.
Wszelkie skutki uboczne wynikają wyłącznie z toksyn zgromadzonych w naszym organizmie, których kombucha pomaga ci się pozbyć. Duże ilości uwalnianych toksyn mogą spowodować, że przez pewien czas będziesz odczuwać nieprzyjemne skutki, pamiętaj jednak, że jest to proces przejściowy.
Dawkowanie
Aby stopniowo przyzwyczaić organizm do picia kombuczy najlepiej jest zacząć od małych ilości. Większość publikacji dostępnych w internecie podaje aby zaczynać od 1-2 łyżek dziennie. Ja jednak po wypiciu pierwszych kilku łyków, wypiłem całą szklankę, ponieważ tak bardzo zasmakował mi ten napój. Pierwszego dnia miałem lekką biegunkę a kolejnego już nie miałem żadnych skutków ubocznych. Obecnie wypijam szklankę lub dwie kombuczy dziennie bez żadnych efektów ubocznych.
Pijąc kombuchę należy pamiętać aby pić dużo płynów aby ułatwić organizmowi detoksyfikację wywołaną przez kombuchę.
Kto może hodować kombuche?
Jeśli potrafisz zaparzyć herbatę to będziesz umiał przygotować napój z kombuchy. Wystarczy, że na początek uważnie przeczytasz przepis, przygotujesz wszystko i zostawisz. Po kilku dniach napój będzie gotowy. Kiedy kilka razy przygotujesz własną kombuchę, cały proces przygotowania będzie naturalny i będziesz wykonywać go z łatwością z jaką zaparzasz herbatę.
Komentarze