Szukaj
Cebula
Cebula to jedno z najstarszych warzyw znanych człowiekowi. Na jej wyjątkowych właściwościach poznano się już 5 tys. lat temu. Pomimo upływu lat cebula nie traci popularności i wciąż jest wykorzystywana na wiele sposobów. I to nie tylko w kuchni.
Starożytni uwielbiali cebulę nie tylko za smak, ale też wszechstronne właściwości lecznicze. Doceniano jej antybakteryjne działanie, cebulę stosowano jako afrodyzjak , w starożytnym Egipcie cebula była ponoć stosowana również jako środek antykoncepcyjny.
Dr med. Rick Strassman o LSD i buddyzmie
Strassman był pierwszą, po 20 latach przerwy, osobą, która zdecydowała się na przywrócenie badań nad psychodelikami, halucynogenami i substancjami enteogenicznymi.
Badania Strassmana dotyczyły m.in. zbadania skutków działania na organizm człowieka N, N-dwumetylotryptaminy (DMT), potężnego psychodeliku kojarzonego głównie z amazońską Ayahuascą. Naukowiec odkrył, że DMT produkowane jest przez obszar naszego mózgu zwany szyszynką i jest spokrewniony z ludzkimi neuroprzekaźnikami serotoniny i melatoniny.
Oczywiście DMT nie było jedynym przedmiotem jego badań. Oto co ma do powiedzenia dr Strassman na temat LSD i buddyzmu.
Jak działa Coca Cola?
Po 10 minutach – równowartość 10 łyżeczek cukru zawarta w jednej szklance Coca Coli uderza do naszego przełyku. Jedynym powodem, dla którego w tym momencie nie puszczamy pawia jest kwas fosforowy, który neutralizuje smak ulepku.
Po 20 minutach – Dochodzi do skoku insulinowego w krwiobiegu. Wątroba przerabia dostarczone cukry na tłuszcz.
Po 40 minutach – Trawienie kofeiny jest już zakończone. Źrenice w oczach są rozszerzone. Podnosi się ciśnienie krwi, bo wątroba pozbywa się resztek cukru do krwiobiegu. Receptory adenozynowe blokują się, aby stępic uczucie senności.
Po 45 minutach – Ciało zwiększa produkcję dopaminy. Hormon ten stymuluje centrum przyjemności w mózgu. Co ciekawe – heroina ma identyczną metodę działania.
Po godzinie – Kwas fosforowy wiąże wapń, magnez i cynk w przewodzie pokarmowym co drastycznie przyspiesza metabolizm. Zwiększa się ilość wapnia wydalanego w moczu.
Po ponad godzinie – Moczopędne działanie napoju daje o sobie znać. Wapń, magnez i cynk są usuwane z organizmu. Cynk i wapń to bardzo ważnym minerały, który stanowią najważniejszą strukturę naszych kości. W tym momencie możemy być nieco rozdrażnieni i odczuwać zmęczenie.
Święte Chwasty - Salvia Divinorum
Pierwszy opis tej rośliny w zachodniej literaturze został sporządzony przez szwedzkiego antropologa Jean Basseta w 1939 r. Badał on grzyby psylocybinowe w otoczeniu Mazateków i jako pierwszy zanotował używanie przez nich szałwii na uroczystościach religijnych.
Dokładniejsze informacje o szałwii zanotował Gordon Wasson i Albert Hofmann podczas podróży do Meksyku. Zdobyli materiał roślinny, który zidentyfikowano jako nowy gatunek, mianowicie Salvia divinorium. Gordon Wasson jako pierwszy biały człowiek zażył szałwię podczas obrzędu w 1961 roku. Mazatecka szamanka przygotowała mu napój, wyciskając do wody sok ze świeżych liści. Efekty opisał jako "tańczące kolory w wyrafinowanych trójwymiarowych wzorach".
Badania na szczurach uzależnionych od kokainy i metamfetaminy wykazały, że umożliwienie im dostępu do salwinoryny A pozwalało na zaprzestanie pobierania przez nie narkotyków. Jednocześnie nie stwierdzono uzależnienia od salwinoryny A. Prowadzący te badania Thomas Prisinzano, specjalista z chemii produktów medycznych i naturalnych na State University of Iowa uważa w związku z tym, że możliwe jest wykorzystanie szałwii wieszczej do leczenia uzależnień narkotykowych. Szałwia ma poza tym działanie przeciwbólowe identyczne z opioidami.
Udokumentowany został także przypadek działania antydepresyjnego i w badaniach ankietowych wśród użytkowników szałwii stwierdzono poprawę nastroju i trwające ponad dobę oddziaływanie antydepresyjne u 25,5% korzystających z szałwii[6]. Większe konsekwencje (w tym prowadzące do uznania szałwii przez niektóre państwa za nielegalny środek odurzający) miały rzadsze przypadki działań depresyjnych stwierdzane u 4% użytkowników. Szczególne znaczenie miał nagłośniony przez media amerykańskie przypadek Bretta Chidestera z 2006 roku, u którego prawdopodobnie w związku z używaniem szałwii rozwinęła się depresja, która doprowadziła do samobójstwa[.
Niektórzy naukowcy nie wykluczają szerokich zastosowań terapeutycznych związków czynnych zawartych w szałwii wieszczej. Potencjalnie mogą mieć one duże znaczenie w leczeniu nie tylko depresji, ale także choroby Alzheimera, schizofrenii, bólów przewlekłych, a nawet AIDS. W tym kontekście zagrożeniem dla rozwoju badań nad zastosowaniami leczniczymi szałwii wieszczej, może być uznanie jej za nielegalny narkotyk.