Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Szukaj


 

Znalazłem 58 takich materiałów

Burzyński – Rak to poważny biznes

Historia lekarza i biochemika dr Stanisława Burzyńskiego, który wygrał największą batalię prawną przeciwko federalnemu Urzędowi Żywności i Leków (FDA) w historii Stanów Zjednoczonych.

Dr Stanisław Burzyński to Polak, który w latach 70-tych ogłosił, że wynalazł lek na raka. Mówi jednak, że za odkrycie musiał stoczyć heroiczną walkę z amerykańskim systemem zajmującym się rejestracją leków – groziło mu 300 lat więzienia. Wielu sceptycznie podchodzi do jego metod leczenia.

Lek na głupotę! – Choć powiadają, że na głupotę nie ma lekarstwa.

Lek na głupotę!

Choć powiadają, że na głupotę nie ma lekarstwa.

Stop wiwisekcji, podpisz petycje! pozostało kilka godzin... – https://ec.europa.eu/citizens-initiative/ECI-2012-000007/public/index.do?lang=pl

WIWISEKCJA. Jak podaje ,,Słownik wyrazów obcych” – to zabieg operacyjny, wykonywany na żywym zwierzęciu. Każdego roku miliony zwierząt – króliki, szczury, psy, małpy, świnki morskie, myszy, koty, ptaki, ryby, płazy są poddawane okrutnym zabiegom: zadaje się im rany lub zdziera skórę, by w tak przygotowane części ciała wcierać substancje toksyczne. Obserwuje się skurcze, porażenia – trwa to aż do śmierci.

Na zwierzętach testuje się prawie wszystko: leki, środki chemiczne, kosmetyki, broń...

Podrażnia się np. oczy królików (pomimo oczywistego faktu, że oczy królików różnią się od ludzkich), co powoduje ich wypalenie – zwierzę nie potrafi pozbyć się substancji drażniącej. Wyniki takich prób są jednak wykorzystywane do ustalenia bezpiecznych dawek dla człowieka.

Każdego roku na uczelniach medycznych powtarzane są bezsensowne testy, by udowodnić po raz setny to co od dawna wiadomo, i co można zastąpić dokładniejszymi nagraniami wideo.

WIWISEKCJA - PSEUDONAUKOWE OSZUSTWO -Skuteczność badań na zwierzętach w odniesieniu do człowieka:

Użycie zwierząt jako eksperymentalnego modelu człowieka musi dać fałszywe wyniki, gdy takie badania mówią nam o zwierzętach, podczas gdy my potrzebujemy wiedzy o ludziach! Poszczególne gatunki różnie reagują na te same substancje, np.:

Aspiryna: lek dla ludzi – trująca dla kotów i psów

Penicylina: bardzo dobry antybiotyk – zabija świnki morskie

Choloform: środek znieczulający – zabójczy dla psów

Morfina: środek uspokajający- wywołuje agresję kotów i myszy

Strychnina: trucizna dla ludzi – nieszkodliwa dla świnek morskich

Muchomor: trujący dla człowieka – nieszkodliwy dla królika

Arsen: trucizna dla ludzi- mało szkodliwy dla owiec.

ALTERNATYWY WIWISEKCJI

Testy i próby przeprowadzane na komórkach i tkankach ludzkich, fragmentach naskórka czy pojedynczych komórkach przy pomocy precyzyjnych metod mikroskopowania, programy komputerowe – są pewniejszym źródłem informacji. Nagrania wideo czy też zmagazynowane już zdobytych wyników pozwala uniknąć tych samych eksperymentów.

Kosmetyki i leki naturalne są często bezpieczniejsze i skuteczniejsze niż syntetyczne - nie zawierają trujących związków (takich jak metale ciężkie i zw. rakotwórcze).

PRAWDZIWA I WIARYGODNA NAUKA - O LUDZIACH

Użycie zwierząt jako eksperymentalnego modelu człowieka jest nienaukowe. W procesach dydaktyki i badaniach powinno się wykorzystywać obserwacje zabiegów wykorzystywanych na ludziach przez doświadczonych lekarzy w warunkach klinicznego leczenia oraz praktykę kontaktów z pacjentami.

Podpisz petycję, ratujmy zwierzęta! 

https://ec.europa.eu/citizens-initiative/ECI-2012-000007/public/index.do?lang=pl

Stop wiwisekcji, podpisz petycje! pozostało kilka godzin...

Https://ec.europa.eu/citizens-initiative/ECI-2012-000007/public/index.do?lang=pl

WIWISEKCJA. Jak podaje ,,Słownik wyrazów obcych” – to zabieg operacyjny, wykonywany na żywym zwierzęciu. Każdego roku miliony zwierząt – króliki, szczury, psy, małpy, świnki morskie, myszy, koty, ptaki, ryby, płazy są poddawane okrutnym zabiegom: zadaje się im rany lub zdziera skórę, by w tak przygotowane części ciała wcierać substancje toksyczne. Obserwuje się skurcze, porażenia – trwa to aż do śmierci.

Na zwierzętach testuje się prawie wszystko: leki, środki chemiczne, kosmetyki, broń...

Podrażnia się np. oczy królików (pomimo oczywistego faktu, że oczy królików różnią się od ludzkich), co powoduje ich wypalenie – zwierzę nie potrafi pozbyć się substancji drażniącej. Wyniki takich prób są jednak wykorzystywane do ustalenia bezpiecznych dawek dla człowieka.

Każdego roku na uczelniach medycznych powtarzane są bezsensowne testy, by udowodnić po raz setny to co od dawna wiadomo, i co można zastąpić dokładniejszymi nagraniami wideo.

WIWISEKCJA - PSEUDONAUKOWE OSZUSTWO -Skuteczność badań na zwierzętach w odniesieniu do człowieka:

Użycie zwierząt jako eksperymentalnego modelu człowieka musi dać fałszywe wyniki, gdy takie badania mówią nam o zwierzętach, podczas gdy my potrzebujemy wiedzy o ludziach! Poszczególne gatunki różnie reagują na te same substancje, np.:

Aspiryna: lek dla ludzi – trująca dla kotów i psów

Penicylina: bardzo dobry antybiotyk – zabija świnki morskie

Choloform: środek znieczulający – zabójczy dla psów

Morfina: środek uspokajający- wywołuje agresję kotów i myszy

Strychnina: trucizna dla ludzi – nieszkodliwa dla świnek morskich

Muchomor: trujący dla człowieka – nieszkodliwy dla królika

Arsen: trucizna dla ludzi- mało szkodliwy dla owiec.

ALTERNATYWY WIWISEKCJI

Testy i próby przeprowadzane na komórkach i tkankach ludzkich, fragmentach naskórka czy pojedynczych komórkach przy pomocy precyzyjnych metod mikroskopowania, programy komputerowe – są pewniejszym źródłem informacji. Nagrania wideo czy też zmagazynowane już zdobytych wyników pozwala uniknąć tych samych eksperymentów.

Kosmetyki i leki naturalne są często bezpieczniejsze i skuteczniejsze niż syntetyczne - nie zawierają trujących związków (takich jak metale ciężkie i zw. rakotwórcze).

PRAWDZIWA I WIARYGODNA NAUKA - O LUDZIACH

Użycie zwierząt jako eksperymentalnego modelu człowieka jest nienaukowe. W procesach dydaktyki i badaniach powinno się wykorzystywać obserwacje zabiegów wykorzystywanych na ludziach przez doświadczonych lekarzy w warunkach klinicznego leczenia oraz praktykę kontaktów z pacjentami.

Podpisz petycję, ratujmy zwierzęta!

https://ec.europa.eu/citizens-initiative/ECI-2012-000007/public/index.do?lang=pl

Aspartam – Ze wszystkich dostępnych na rynku, Aspartam jest najbardziej niebezpieczną substancją dodawaną do żywności. Aspartam jest nazwą techniczną nazw handlowych: NutraSweet, Equal, Spoonful, and Equal-Measure. Aspartam został odkryty przez przypadek w 1965 , kiedy James Schlatter, chemik firmy G. D. Searle Company testował lek przeciw wrzodom żołądka. Aspartam został dopuszczony do stosowania w suchych produktach spożywczych w 1981 i w napojach gazowanych w 1983 roku.

W materiale ukazane są wywiady z lekarzami, prawnikami, ludźmi z problemami zdrowotnymi związanymi z aspartamem oraz adwokatami. Długoterminowe użycie tej substancji może stworzyć tykającą w organizmie bombę czasową, w ogromnym zakresie chorób neurologicznych, wliczając (jednak nie tylko) raka mózgu, chorobą Lou Gehriga(stwardnienie zanikowe boczne), chorobę Gravesa-Basedowa, zespół przewlekłego zmęczenia, stwardnienie rozsiane oraz epilepsję.

Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Aspartam
Przystępny artykuł:
http://www.zigzag.pl/jmte/nutra_sweet.htm

Aspartam - (nazwa systematyczna: ester metylowy N-[amino(karboksylamino)acetylo]fenylalaniny) organiczny związek chemiczny z grupy estrów peptydowych, stosowany masowo jako sztuczny środek słodzący oznaczany na produktach spożywczych kodem E951 o wzorze sumarycznym: C14H18O5N2.

Jest on masowo stosowany jako słodzik do produktów dietetycznych (zwłaszcza napojów niskokalorycznych). Jest też dostępny w formie tabletek, które można stosować zamiast cukru, pod kilkudziesięcioma nazwami handlowymi (m.in: NutraSweet, Equal, Sugar Free, Canderel). Jest też stosowany przez diabetyków (chorych na cukrzycę).

Bezpieczeństwo stosowania aspartamu było przedmiotem wielu badań naukowych i licznych kontrowersji społecznych. Chemicznie, aspartam, jest dipeptydem składającym się z dwóch występujących naturalnie aminokwasów - fenyloalaniny i kwasu asparaginowego, z których są zbudowane liczne białka. W organizmie człowieka rozkłada się on na te dwa aminokwasy, stąd długo wydawało się, że jego spożycie nie wiąże się z żadnym ryzykiem, oprócz osób chorych na fenyloketonurię, które nie metabolizują fenyloalaniny. Pod koniec lat 90. XX w. opublikowano wyniki kilku wyrywkowych badań, które sugerowały występowanie związków między spożywaniem aspartamu i chorób takich jak rak mózgu i układu limfatycznego. Jak dotąd nie przeprowadzono jednak dokładnych badań na większą skalę, które potwierdziłyby lub zaprzeczyły wcześniej wspomnianym doniesieniom. Wątpliwości wzbudzone przez te publikacje, powiązane z konfliktem interesu koncernów produkujących różne środki słodzące, doprowadziły do licznych dysput publicznych na temat tego związku chemicznego.

Aspartam

Ze wszystkich dostępnych na rynku, Aspartam jest najbardziej niebezpieczną substancją dodawaną do żywności. Aspartam jest nazwą techniczną nazw handlowych: NutraSweet, Equal, Spoonful, and Equal-Measure. Aspartam został odkryty przez przypadek w 1965 , kiedy James Schlatter, chemik firmy G. D. Searle Company testował lek przeciw wrzodom żołądka. Aspartam został dopuszczony do stosowania w suchych produktach spożywczych w 1981 i w napojach gazowanych w 1983 roku.

W materiale ukazane są wywiady z lekarzami, prawnikami, ludźmi z problemami zdrowotnymi związanymi z aspartamem oraz adwokatami. Długoterminowe użycie tej substancji może stworzyć tykającą w organizmie bombę czasową, w ogromnym zakresie chorób neurologicznych, wliczając (jednak nie tylko) raka mózgu, chorobą Lou Gehriga(stwardnienie zanikowe boczne), chorobę Gravesa-Basedowa, zespół przewlekłego zmęczenia, stwardnienie rozsiane oraz epilepsję.

Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Aspartam
Przystępny artykuł:
http://www.zigzag.pl/jmte/nutra_sweet.htm

Aspartam - (nazwa systematyczna: ester metylowy N-[amino(karboksylamino)acetylo]fenylalaniny) organiczny związek chemiczny z grupy estrów peptydowych, stosowany masowo jako sztuczny środek słodzący oznaczany na produktach spożywczych kodem E951 o wzorze sumarycznym: C14H18O5N2.

Jest on masowo stosowany jako słodzik do produktów dietetycznych (zwłaszcza napojów niskokalorycznych). Jest też dostępny w formie tabletek, które można stosować zamiast cukru, pod kilkudziesięcioma nazwami handlowymi (m.in: NutraSweet, Equal, Sugar Free, Canderel). Jest też stosowany przez diabetyków (chorych na cukrzycę).

Bezpieczeństwo stosowania aspartamu było przedmiotem wielu badań naukowych i licznych kontrowersji społecznych. Chemicznie, aspartam, jest dipeptydem składającym się z dwóch występujących naturalnie aminokwasów - fenyloalaniny i kwasu asparaginowego, z których są zbudowane liczne białka. W organizmie człowieka rozkłada się on na te dwa aminokwasy, stąd długo wydawało się, że jego spożycie nie wiąże się z żadnym ryzykiem, oprócz osób chorych na fenyloketonurię, które nie metabolizują fenyloalaniny. Pod koniec lat 90. XX w. opublikowano wyniki kilku wyrywkowych badań, które sugerowały występowanie związków między spożywaniem aspartamu i chorób takich jak rak mózgu i układu limfatycznego. Jak dotąd nie przeprowadzono jednak dokładnych badań na większą skalę, które potwierdziłyby lub zaprzeczyły wcześniej wspomnianym doniesieniom. Wątpliwości wzbudzone przez te publikacje, powiązane z konfliktem interesu koncernów produkujących różne środki słodzące, doprowadziły do licznych dysput publicznych na temat tego związku chemicznego.

Konopie – Ludzie uważają że popieranie akcji szerzenia świadomości na temat konopi jest zawsze jednoznaczne z jej paleniem.
Czy trzeba być ofiarą raka piersi by wśród młodych kobiet szerzyć świadomość na jego temat?

Poniżej znajdziesz wytłumaczenie w jaki sposób uzyskuje się z konopi produkty wyszczególnione na diagramie:

PAPIER http://hyperreal.info/node/1288#axzz1qktpe6Qm

TKANINY http://www.yaacool-eko.pl/index.php?article=2700

TWORZYWA / BUDOWNICTWO http://hyperreal.info/node/1663#axzz1qktpe6Qm

PROD. PIELĘGNACJI http://urodaizdrowie.pl/hempz-czyli-kosmetyki-z-konopi-indyjskich

KARMA http://konopie.hemping.com/karma-z-konopi

WYŚCIÓŁKA http://www.zooplus.pl/shop/gryzonie/podloze_dla_gryzoni/siano/190563

SUPLEMENT DIETY / OLEJKI ETERYCZNE http://www.yaacool-eko.pl/index.php?article=2214

LEKI http://naukadlazdrowia.pl/marihuana-jako-lek

PROD. SPOŻYWCZE http://konopie.hemping.com/produkty-spozywcze-z-konopi

oraz PALIWO do silników spalinowych
Można je otrzymywać z konopi na dwa sposoby: olej konopny może być zamieniony w biodiesla, a sfermentowane łodygi mogą być przetworzone na etanol i metanol. Biodiesel z konopi jest całkowicie biodegradalny, a spaliny mają o wiele przyjemniejszy zapach niż spaliny paliw tradycyjnych. Konopny biodesel nie wymaga żadnych przeróbek mechanicznych silnika.

Konopie

Ludzie uważają że popieranie akcji szerzenia świadomości na temat konopi jest zawsze jednoznaczne z jej paleniem.
Czy trzeba być ofiarą raka piersi by wśród młodych kobiet szerzyć świadomość na jego temat?

Poniżej znajdziesz wytłumaczenie w jaki sposób uzyskuje się z konopi produkty wyszczególnione na diagramie:

PAPIER http://hyperreal.info/node/1288#axzz1qktpe6Qm

TKANINY http://www.yaacool-eko.pl/index.php?article=2700

TWORZYWA / BUDOWNICTWO http://hyperreal.info/node/1663#axzz1qktpe6Qm

PROD. PIELĘGNACJI http://urodaizdrowie.pl/hempz-czyli-kosmetyki-z-konopi-indyjskich

KARMA http://konopie.hemping.com/karma-z-konopi

WYŚCIÓŁKA http://www.zooplus.pl/shop/gryzonie/podloze_dla_gryzoni/siano/190563

SUPLEMENT DIETY / OLEJKI ETERYCZNE http://www.yaacool-eko.pl/index.php?article=2214

LEKI http://naukadlazdrowia.pl/marihuana-jako-lek

PROD. SPOŻYWCZE http://konopie.hemping.com/produkty-spozywcze-z-konopi

oraz PALIWO do silników spalinowych
Można je otrzymywać z konopi na dwa sposoby: olej konopny może być zamieniony w biodiesla, a sfermentowane łodygi mogą być przetworzone na etanol i metanol. Biodiesel z konopi jest całkowicie biodegradalny, a spaliny mają o wiele przyjemniejszy zapach niż spaliny paliw tradycyjnych. Konopny biodesel nie wymaga żadnych przeróbek mechanicznych silnika.

Źródło:

www.facebook.com

Lek na raka – Kolejne alternatywne lekarstwo na raka to stężony olej konopny. Znów polecam wygoglować i odszukać informacje. Dlaczego o tym się nie mówi? Chyba wiecie...

Lek na raka

Kolejne alternatywne lekarstwo na raka to stężony olej konopny. Znów polecam wygoglować i odszukać informacje. Dlaczego o tym się nie mówi? Chyba wiecie...

Ibogaina – Ibogaina – organiczny związek chemiczny, wyekstrahowany z kory afrykańskiej rośliny Tabernanthe iboga. 

Ibogainę stosuje się eksperymentalnie do leczenia uzależnień oraz przy usuwaniu symptomów reakcji abstynencyjnej organizmu po odstawieniu narkotyków uzależniających fizycznie. 

Stwierdzono, że ibogaina jest skuteczna przy leczeniu uzależnień od kokainy, heroiny, etanolu i nikotyny.

Jak dotąd nie stwierdzono, aby ibogaina wykazywała właściwości uzależniające.

Badania kliniczne prowadzone w USA i Wielkiej Brytanii dowiodły, że pojedyncze podanie dużej dawki (rzędu ok. 1 g) ibogainy powoduje zanik symptomów głodu narkotykowego na czas od kilku dni do nawet kilku tygodni, co znacznie ułatwia przeprowadzenie wstępnej detoksykacji pacjentów. 

Stosowanie ibogainy w formie jednorazowej dawki w początkowym leczeniu uzależnień było testowane w kilkunastu państwowych klinikach w USA na początku lat 90. XX w., jednak rządowy program badań został zakończony w 2001 r. na skutek wstrzymania jego finansowania przez rząd USA.

Obecnie, w większości krajów europejskich, USA ibogaina ma wciąż status substancji dopuszczonej do eksperymentalnych testów klinicznych, nie jest jednak nigdzie zalegalizowana jako ogólnodostępny lek.

 Wolno więc ją stosować wyłącznie w ramach zatwierdzonych przez odpowiednie komisje etyczne testów klinicznych. 

Wysoka cena ibogainy (rzędu 500 USD za 1 g) powoduje trudną dostępność tej formy leczenia uzależnień. 

Status ten wykorzystuje wiele prywatnych klinik, które stosują je w swoich programach leczenia uzależnień. 

Jej posiadanie i stosowanie na własną odpowiedzialność nie jest zabronione w większości krajów europejskich (poza Szwajcarią, Szwecją i Belgią), lecz otwarty handel tym związkiem narusza już prawo obrotu lekami. 

W USA ibogainę wolno podawać jedynie w ramach zarejestrowanego przez FDA leczenia klinicznego, zaś jej posiadanie przez prywatne osoby jest przestępstwem. (Ciocia Wiki)

Ibogaina

Ibogaina – organiczny związek chemiczny, wyekstrahowany z kory afrykańskiej rośliny Tabernanthe iboga.

Ibogainę stosuje się eksperymentalnie do leczenia uzależnień oraz przy usuwaniu symptomów reakcji abstynencyjnej organizmu po odstawieniu narkotyków uzależniających fizycznie.

Stwierdzono, że ibogaina jest skuteczna przy leczeniu uzależnień od kokainy, heroiny, etanolu i nikotyny.

Jak dotąd nie stwierdzono, aby ibogaina wykazywała właściwości uzależniające.

Badania kliniczne prowadzone w USA i Wielkiej Brytanii dowiodły, że pojedyncze podanie dużej dawki (rzędu ok. 1 g) ibogainy powoduje zanik symptomów głodu narkotykowego na czas od kilku dni do nawet kilku tygodni, co znacznie ułatwia przeprowadzenie wstępnej detoksykacji pacjentów.

Stosowanie ibogainy w formie jednorazowej dawki w początkowym leczeniu uzależnień było testowane w kilkunastu państwowych klinikach w USA na początku lat 90. XX w., jednak rządowy program badań został zakończony w 2001 r. na skutek wstrzymania jego finansowania przez rząd USA.

Obecnie, w większości krajów europejskich, USA ibogaina ma wciąż status substancji dopuszczonej do eksperymentalnych testów klinicznych, nie jest jednak nigdzie zalegalizowana jako ogólnodostępny lek.

Wolno więc ją stosować wyłącznie w ramach zatwierdzonych przez odpowiednie komisje etyczne testów klinicznych.

Wysoka cena ibogainy (rzędu 500 USD za 1 g) powoduje trudną dostępność tej formy leczenia uzależnień.

Status ten wykorzystuje wiele prywatnych klinik, które stosują je w swoich programach leczenia uzależnień.

Jej posiadanie i stosowanie na własną odpowiedzialność nie jest zabronione w większości krajów europejskich (poza Szwajcarią, Szwecją i Belgią), lecz otwarty handel tym związkiem narusza już prawo obrotu lekami.

W USA ibogainę wolno podawać jedynie w ramach zarejestrowanego przez FDA leczenia klinicznego, zaś jej posiadanie przez prywatne osoby jest przestępstwem. (Ciocia Wiki)