Szukaj
Dziwaczna moda z ulic Japonii
Japonia przyzwyczaiła już nas do akceptowania wszelkiego rodzaju skrajności i dziwactw. Można wręcz powiedzieć, że stały się one prawdziwym znakiem rozpoznawczym Kraju Kwitnącej Wiśni. Tym razem przyjrzyjmy się ulicznej modzie. Ta, w iście japońskim stylu, wymyka się wszelkim znanym nam normom.
Jak wiele mówi o nas ubranie, które nosimy
"Nie oceniaj książki po okładce" - radzi Joel Pars, twórca galerii "Judging America". Założeniem tego artysty (i byłego weterana marines!) jest skonfrontowanie zdjęć odzwierciedlających jakiś stereotyp z fotografią pokazującą rzeczywisty wizerunek danej osoby. Efekt jest porażający!
Bill Hicks - To Tylko Przejażdżka
Świat jest jak przejażdżka w wesołym miasteczku i kiedy się na nią zdecydujesz, to myślisz, że jedziesz naprawdę, bo tak potężne są nasze umysły. I przejażdżka leci do góry i na dół, i wszędzie dookoła, chwilami jest przerażająco, chwilami spokojnie i jest bardzo kolorowo, i jest bardzo głośno, i jest zabawnie... przez jakiś czas.
5 wskazówek jak przyjemnie spędzać czas na grillu
Lato w pełni, sezon na imprezy w plenerze rozpoczęty, a Ty czujesz się niekomfortowo wybierając się na grilla ze znajomymi? Zupełnie niepotrzebnie! Jak się okazuje, taki wypad może być doskonałą okazją do zaprezentowania jak wspaniała, prosta i smaczna jest dieta wegańska.
Ubrania, buty i torebki z ananasa
Dziś na Filipinach wciąż popularny jest “Barong Tagalog”, czyli tradycyjne, superlekkie i przezroczyste ubranie à la koszula (lub w wersji dłuższej: tunika) noszone np. podczas ślubów czy oficjalnych imprez. Jednym z bardziej zaskakujących materiałów, z których szyty jest ten strój, jest… ananas. A dokładniej jego liście. Tylko czy z liści ananasa można rzeczywiście uszyć wytrzymałe koszule? Okazuje się, że nie tylko koszule, bo z Piñatexu powstają właśnie pierwsze etui na iPady, torebki, a nawet buty!
Szorstko, ale jednak :)
Cenisz swoje życie, szanujesz je. Jesteś wdzięczny wszechświatowi, że możesz doświadczyć tego cudu, którym życie jest. Cieszysz się każdą dobrą chwilą, emocjami, które Cię budują. Doceniasz możliwość bycia po prostu, istnienia samego w sobie. A teraz zastanów się chwilę. Czy nie powinieneś tej wdzięczności w jakiś sposób okazać? Żyjesz. Fajnie, nie Ty jeden. Skoro już tu jesteś to może włożysz odrobinę pracy byś miejsce, które jest Twoim domem zostawił lepsze kiedy już odejdziesz? Dobra, rozumiem doba Einsteina, Yourofskiego czy Gandhiego była przecież znacznie dłuższa ;) Rozumiem, że nie każdy może być wybitnym fizykiem, ale skoro już wiesz, że niczego wielkiego nie odkryjesz, nie wygłosisz inspirującej mowy o pokoju na świecie czy nie wypadałoby w tym miejscu złapać nieco dystansu do siebie? ...Trochę skromności pokory i skromności względem świata? Rozumiem, że immanentna wartość Twojego życia jest ogromna, ale czy jako mieszkaniec ziemi masz aż tak wielkie znaczenie by pozwalać sobie brać nie dając nic w zamian? Ta "przemowa" nie ma zmusić Cie do napisania książki czy swtworzenia nowej ideologii. Po prostu zastanów się czasem skąd bierze się jedzenia na Twoim talerzu, dokąd jadą śmieci, które wyrzucasz, skąd pochodzi ubranie, które zakładasz, dlaczego rzecz, którą kupujesz kosztuje tak niewiele pieniędzy (ktoś musiał ponieść jej koszt, skoro Ty tego nie zrobiłeś). Czy na pewno czujes się takim "super mega gościem" by cała planeta pracowała na to co jesz, nosisz, zużywasz, wlewasz do baku? To co po Tobie zostanie to kolejna hałda śmieci, wykarczowane płuca ziemi, kilkadziesiąt zabitych w cierpieniu zwierząt, smog nad miastem. Zastanów się jaką wartość ma dla Ciebie Twoje życie. Czy nie wypadałoby skromnie podziękować za ten dar? Może chociaż tym by nie siać spustoszenia w okół siebie... Myśl! Segregowanie śmieci pochłania czas, dieta wegańska jest skomplikowana i wymaga edukacji i czasu, szukanie kosmetyków nie testowanych na zwierzętach wymaga czasu, naprawianie rzeczy (zamiast kupowania) wymaga czasu. Czasu, którego nie masz, czasu, który możesz poświęcić na zabawę, odpoczynek i inne "ważne" rzeczy ...przecież ;) Jak się czujesz gdy ktoś bliski nie ma dla Ciebie czasu? Doceniony, zauważony? Z pewnością ;) Za trzydzieści lat, kiedy Twój wnuk w pełni już przebudzony, zapyta co zrobiłeś jako młody człowiek żeby ratować planetę, będziesz modlił się by udławić się własnym językiem. ...bo czytanie poezji i znajomość Hiszpańskiego buduje -owszem -Ciebie samego. Co po za tym? Myśl! Spójrz na siebie jak na egoiste, zadufanego narcyza, który po za sobą nie widzić nic. Zrób rachunek sumienia. Obudź się z tej choroby mentalnej. Zacznij widzieć więcej. Życie zaczyna się tam, gdzie kończy się Twoja strefa komfortu. Nie bądź ignorantem. W dzisiejszym świecie niewiedza jest wyborem. Poświęć dziesięć minut dziennie na znalezienie sposobu na odwdzięczenie się za dar życia, który dostałeś. Nie odwracaja głowy. Proszę Cię. Pomyśl!
1
« poprzednia 1 następna »