kaczarone

Dobre :)

No zachód raczej.

Najbardziej boli mnie ignorancja moich znajomych kiedy próbuje od czasu do czasu poruszać tematy związane z bolączkami naszej cywilizacji. Mam wrażenie, że my Polacy jeszcze nie dorośliśmy do zrozumienia pewnych faktów wynikających z błędnego i nieekonomicznego podejścia jeśli chodzi o rozwój własny i społeczny. Większość dąży do realizowania swoich pragnień, marzeń, wyrafinowanych zachcianek, całego poczucia spełnienia, że nasze własne życie ma sens, myśląc że może to osiągnąć poprzez materialistyczny dobrobyt. Polacy jako naród ciągle próbujemy dorównać krajom zachodnim, będąc zazdrosnym o splendor zaawansowanego poziomu dostatku i obfitości i jakby specjalnie nie zauważamy, że blask tej całej okazałości jest zwykłą podróbką, tombakiem, naiwnie wierząc, że złotem. Czas dorosnąć i człowiek dorosły tym się różni od dziecka, że potrafi zadbać sam o siebie anie czekać co powiedzą mądre głowy krajów przewodnich.

Ciągle chodzi mi to po głowie, dlaczego ludzie nie potrafią choćby zrozumieć że wartość każdego człowieka a nawet jakiegoś innego świadomego istnienia powinna stać się najwyższą albo jedną z najwyższych wartości. Wystarczy że ktoś nie zachowuje się tak jak mi się to podoba, wbrew mojej ideologii od razu jest moim wrogiem lub konkurentem, którego trzeba stłamsić, pokazać że to ja mam rację i za wszelką cenę udowodnić że tamten jest w błędzie. Rzadko kto wychodzi z założenia, że dwa umysły, które kłócą się między sobą, mają przecież inny bagaż doświadczeń, który generuje unikalną postawę światopoglądową. Szanujmy się nawzajem, ponieważ nawet najgłupszy z najgłupszych może się okazać mądrym, jeśli tylko docenimy wartość siebie samych. Żyjemy w kolektywnym umyśle, w którym największy udział mają autorytety - osoby, które też się mylą i nieświadomie lub świadomie mogą sprowadzić katastrofę. Im więcej punktów widzenia (niezależnych jednostek) tym szersze i wyraźniejsze jest pole patrzenia. Kiedy pewna grupa jednostek zaczyna dominować nad pozostałymi wtedy stajemy daltonistami. Peace :)

Rynek finansowy to nieokiełznana bestia z najciemniejszych koszmarów tego świata. Może ciąg Fibonacciego ma zastosowanie w życiu, ale to tak jak inne dziedziny matematyki i nauk ogólnie. Moim zdaniem Fibonacci tylko potwierdził obecność tej dziwnej liczby w otaczającej nas przyrodzie poprzez ten ciąg. A co do dokładności to i tak nie jesteśmy w stanie w 100 % być pewni czegokolwiek na tym świecie. Nasza wiedza jest jedynie namiastką prawdziwej i obiektywnej rzeczywistości. Kto wie może cała ta liczba Fi i ciąg fibonacciego okaże sie za pareset lat ciekawostką jak to dawni ludzie stwarzali mity o świecie, próbując zrozumieć choć to czemu układ płatków jest w ten a nie w inny sposób ułożony. Każde logiczne wytłumaczenie będzie dobre w pewnym ograniczonym zasobie wiedzy.

Nie wiem czy zauważyłeś ale w ciągu Fibonacciego też jest ukryta liczba Fi. Iloraz dwóch sąsiednich liczb tego ciągu jest przybliżeniem liczby Fi. Kolejne stosunki liczb ciągu Fibonacciego dają dokładniejszy wynik liczby Fi. W tej publikacji pokazana jest spirala Fibonacciego, która jest praktycznie taka sama jak złota spirala. Nie będziemy sie przecież kłócić o to kto ma rację bo racja jest obustronna. Wiemy już co autor tej publikacji chciał nam przekazać. Skoro miał na myśli użyć w tytule jakąś liczbę to z pewnością chodziło mu o liczbe FI.

Ideał - słowo oznaczające coś doskonałego, niemającego wad. Jeśli weźmiemy pod uwagę to, ze każdy ma swoje własne wyobrażenia na temat piękna a nawet to co jest wadą a co zaletą, nic nie może być ideałem dla wszystkich. Ideał to coś tak subtelnego i osobistego że nawet nie warto o tym gadać. Ja wierzę, że są kobiety idealne. I dla każdego mężczyzny i kobiety znajdzie się idealny partner. Kwestia własnych- 'wynaturzonych' myśli.

Powyższe ilustracje prezentują tzw, złoty podział, przez niektórych uważany za boski, a jest on oznaczany symbolem fi - literą z greckiego alfabetu. Tak więc jest to ŚWIĘTA LICZBA FI. Nie pi. Nie chce się wywyższać, ale rzetelność przede wszystkim... :)